บทที่
14
เซฮุนต้องการคำตอบหรือแค่พูดให้ผมฟังเฉยๆ
ผมก็ไม่รู้..
ริมฝีปากไล่จูบขึ้นมาเรื่อยๆหลังจากเขาจูบฝากรอยเอาไว้หลายจุดบนหน้าท้องของผม
มือแกร่งเลิกเสื้อกล้ามของผมขึ้นจนมาถึงอก
ทั้งๆที่ผมเคยถอดเสื้อให้พี่ช่างซ่อมหรือเพื่อนโรงเรียนเก่าดูมากมายแต่ก็ไม่เขินเท่าเซฮุนกำลังมองอยู่ในตอนนี้เลย
ผมยอมรับนะว่าเรื่องราวต่างๆที่ผ่านมามันทำให้เราได้รู้ว่าความรักระหว่างเราสองคนมันลึกซึ้งละมีความหมายจริงๆ
แต่ผมก็อดคิดไม่ได้ว่า
มันจะเกิดขึ้นจริงๆหรอ..
ผมยังไม่ทันได้เตรียมใจมาเลยว่ามันจะเกิดขึ้นวันนี้
เวลานี้ และเหมือนเซฮุนจะรู้ว่าผมเริ่มคิดมากอีกครั้ง
เขาจึงใช้ปลายลิ้นแตะเม็ดตุ่มไตของผม
มันคือจุดอ่อนไหวสำหรับผู้ชายทุกคนผมรู้และเซฮุนก็รู้ ร่างบางสะดุ้งและบิดตัวไปมา
“อื้อ.. อย่า”
ไอ้คำว่าอย่าเนี่ยเอาจริงๆมันยิ่งกระตุ้นอารมณ์..
แต่ผมไม่รู้จะพูดยังไงให้เขาหยุดลงลิ้นตรงจุดอ่อนไหวของผมอ่ะ
มันเป็นความรู้สึกแปลกใหม่ ไม่ใช่ว่ามันดี แต่ก็ไม่ใช่ว่ามันไม่ดี
ดูเหมือนว่าร่างกายของผมจะซื่อสัตย์เกินไปหน่อย.. เขาส่งมาร้อย
ผมตอบกลับร้อยเหมือนกัน อาจจะเป็นเพราะว่าผมยังไม่เคยด้วยก็ได้..
มือบางพยายามดันไหล่ของเขาออกเพราะรู้สึกเหมือนทรมานจนแทบทนไม่ไหว
แต่แรงอันน้อยนิดนั้นมันเหมือนยั่วกันเสียมากกว่า
เซฮุนละจากกลิ่นกายหอมหวานแล้วมองใบหน้าสวยที่กำลังฉ่ำหวาน
เสียงหอบหายใจเข้าปอดเบาๆ บวกกับริมฝีปากที่เผยอขึ้นเล็กน้อย
ทั้งหมดนั่นทำให้เขากลืนน้ำลายอึกใหญ่และเลียริมฝีปากเหมือนอยากลิ้มลองของหวานแสนอร่อยอยู่ตรงหน้า
ถ้าไม่ชิมตอนนี้
เขาจะโกรธตัวเองเป็นแสนเป็นล้านครั้งเลย..
แขนแกร่งสอดโอบกอดร่างบางให้กายเราแนบชิดกัน
ผิวสัมผัสผิว ส่งผ่านไออุ่นให้แก่กันและกัน
เป็นครั้งแรกที่ผมกับเซฮุนใกล้ชิดกันขนาดนี้.. จมูกโด่งและริมฝีปากฝังลงยังซอกคอของผมสลับกับจูบริมฝีปากของผมอย่างดูดดื่ม
เขาทำมันอย่างรู้จังหวะดีว่าเท่านี้ผมถึงจะเคลิ้ม เท่านี้ผมถึงจะรู้สึกดี
“อ๊ะ! อ๊า..”
ผมบิดตัวเร่าเมื่อมือร้อนๆของเซฮุนสอดเข้าไปในกางเกงของผมและเล่นกับจุดอ่อนไหวของผมอีกอย่างหนึ่ง
ข้อได้เปรียบของเซฮุนคือเขาเป็นผู้ชายเหมือนผมและรู้ว่าตรงไหนที่จะทำให้ฟิน
เซฮุนทำมันอย่างช้าๆและรอให้ผมปรับตัวก่อนจึงค่อยเพิ่มจังหวะขึ้นเรื่อยๆ
ผมบิดตัวเกร็งไปหมดและกอดเขาเอาไว้แน่น เซฮุนหัวเราะเบาๆและกระซิบข้างหูผมว่า..
“น่ารักจัง”
มาบอกตอนนี้มันก็..
“แฮ่ก.. แฮ่ก”
“เสร็จแล้วหรอ”
“อึก.. นายมันบ้า”
ผมด่าเขาด้วยเสียงแหบกระท่อนกระแท่น
แถมหน้ายังแดงเถือกลามไปถึงใบหู.. ร่างบางกระตุกเบาๆสองสามทีและขมวดคิ้วเหมือนจะดุคนด้านบนที่มาทำให้ผมอาย
เซฮุนจ้องหน้าผมด้วยสายตาหื่นอย่างไม่ปกปิด(แบบครั้งก่อนๆ) เหงื่อกาฬซึมตามไรผมของเขาทำให้เขาดูฮอตมากจริงๆ..
“บ้ารักนายจนทนไม่ไหวแล้ว..”
“โม้จัง”
“จริงๆ นายน่ารักมาก
น่ารักมากกว่าที่ฉันจินตนาการเอาไว้ซะอีก”
เขา.. เคยจินตนาการอะไรแบบนี้ด้วยหรอ
ลามกอ่ะ..
“เสื้อกล้ามเนี่ยเก็บไว้ใส่ให้ฉันดูคนเดียวก็พอ
ถ้าฉันเห็นใส่เดินร่อนไปร่อนมาในร้านอีก มีเรื่องแน่ๆ”
“...”
เซฮุนพูดไปด้วย ดึงเสื้อกันหนาวของผมจนมันลงมาค้างอยู่ตรงข้อศอกไปด้วย
ใบหน้าหล่อโน้มลงจูบซับผิวเนื้อขาวเนียนบริเวณไหล่ทันที
เขากัดด้วยเบาๆทำให้ผมร้องออกมา
“อย่าทำ.. รุนแรงสิ”
“โอเค ฉันจะอ่อนโยนกับนาย”
เขายิ้ม..
แล้วเลื่อนใบหน้ามาจุ๊บปากผมสองสามที ผมเองก็ยิ้มเมื่อเซฮุนเริ่มซุกซนกับใบหน้าของผมอีกครั้ง
เขาจูบขี้แมงวันตรงหัวคิ้วของผม ก่อนจะไล้ปลายจมูกลงมาขยี้กับปลายจมูกของผม
ให้ตายเถอะ..
หัวใจของผมทำงานหนักเกินไปแล้ว
ริมฝีปากร้อนนั้นโน้มลงมาจูบผมอย่างดูดดื่มร้อนแรงอีกครั้ง
ผมรู้ว่าในตอนนี้เซฮุนเป็นเสือร้ายที่พร้อมขย้ำเหยื่อ แต่เขากลับยั้งตัวเองเอาไว้และค่อยๆไต่ระดับไปพร้อมๆกับผม
เขาแคร์ผมทุกการกระทำ และทำให้ผมรู้สึกดีไปพร้อมๆกับเขา
“อื้อ..”
“อื้อ! อึก
เจ็บ เซฮุน เราเจ็บ”
กำปั้นเล็กทุบหลังของเบาปั่กๆเมื่อเซฮุนค่อยๆสอดก้านนิ้วเข้ามาในช่องทางด้านหลัง
มันเจ็บเสียดๆและผมดิ้นไปมาอย่างรุนแรง
เซฮุนพยายามลูบหัวปลอบผมและมอบจูบหวานๆให้ผมลืมความเจ็บนั้น ใช่สิ
เขาไม่ได้โดนเองจะมารู้ได้ยังไงว่ามันเจ็บแค่ไหน..
“เจ็บมากหรอ”
“อื้อ”
“แต่ถ้าไม่เปิดทางก่อนนายได้เจ็บกว่านี้แน่ๆ”
“...”
ผมกัดริมฝีปากล่างอย่างพยายามเพื่อเขา
แต่สุดท้ายน้ำตามันก็ไหลลงมา พอเซฮุนเห็นน้ำตาของผมก็รีบถอนนิ้วของเขาออกไปในทันทีเหมือนไม่อยากเห็นผมร้องไห้
จริงๆผมไม่ได้ตั้งใจจะร้องไห้เลย แต่มันเจ็บจนน้ำตาไหลออกมาเอง
“ฉันจะทนไม่ไหวอยู่แล้ว.. เห็นใจฉันทีนะ”
เสียงออดอ้อนบวกกับกระเส่าของเซฮุนกระซิบข้างหูผม ก่อนที่ร่างสูงจะยันตัวขึ้นโดยใช้สองเข่าคร่อมตัวผมเอาไว้
มือแกร่งปลดกระดุมกางเกงยีนส์และรูดซิปลง ส่วนแข็งขืนดุนดันผ่านกางเกงในสีเทาเข้ม
เซฮุนดันขอบกางเกงลงนิดหนึ่งจนเจ้าส่วนนั้นปรากฏสู่สายตาของผม มือร้อนกอบกุมส่วนอ่อนไหวของตัวเองแล้วรูดรั้งไปมา..
ผมหน้าแดงที่เขามาทำ.. แบบนี้ตรงหน้าของผม
และก็ค่อนข้างอึ้งกับขนาดของมัน
“เห็นมั้ย ถ้าไม่เปิดทางก่อน
นายได้เจ็บแน่ๆ”
มือใหญ่ยังคงขยับไปมาอยู่อย่างนั้น ดวงตาคมจ้องหน้าผมนิ่งพร้อมกับเลียริมฝีปาก
เสียงทุ้มครางต่ำในลำคอ “อ่า..”
.
“เดี๋ยวฉันใช้เจลนะ จะได้ไม่เสียด”
เขาบอกยิ้มๆก่อนจะขยับตัวไปเปิดลิ้นชักข้างเตียงหยิบขวดสีฟ้าออกมา
เนื้อเจลถูกบีบลงบนฝ่ามือของเซฮุน และมันก็ถูกชโลมที่ช่องทางของผม สัมผัสเย็นๆทำให้ผมสะดุ้งเล็กน้อย
ส่วนอ่อนไหวของผมตื่นตัวขึ้นอีกครั้งตั้งแต่ที่เซฮุนช่วยตัวเองอยู่ตรงหน้าของผมแล้ว..
“ดีขึ้นมั้ย”
ผมพยักหน้าหงึกหงัก “อื้อ”
“ต่อเลยนะ”
เซฮุนยิ้มเอ็นดูก่อนจะค่อยๆสอดนิ้วเข้ามาในช่องทางของผมอีกครั้ง
ผมหลับตาปี๋แต่มันก็สบายขึ้นกว่าครั้งแรกที่ไม่มีอะไรช่วยเลย
ร่างสูงโน้มตัวลงมาจูบแก้มของผมสลับกับจูบกลีบปากบางราวกับปลอบโยน
เจ้านั่นของเขาถูไถกับส่วนนั้นของผมไปมา
ผมเขิน.. เขินอายจนไม่รู้จะอายยังไง
ส่วนนั้นของเซฮุนแทรกผ่านเข้ามาในร่างกายของผม..
ผมจำได้ตอนที่เซฮุนเขียน 10 facts about me เขาบอกว่าเซ็กซ์ที่ทำด้วยความรักกับทำเพื่อระบายมันสามารถแยกกันออก
ตอนนี้ผมเข้าใจแล้วว่ามันแตกต่างกันจริงๆ..
เซฮุนทำมันด้วยความรู้สึกจากหัวใจของเขา
ผมสัมผัสได้จากสีหน้า แววตา และหัวใจที่เต้นตึกตักอยู่ตลอดของเซฮุน
“ฉันรักนายนะ..”
และคำบอกรักหวานหูในขณะที่เขากำลังขยับเคลื่อนกายเป็นจังหวะเข้าหาผม
นี่แหละ ผู้ชายที่ชื่อโอเซฮุน
การที่จะได้ความรักจากเขามันไม่ง่ายเลย..
แต่ถ้าหากได้เป็นที่รักของเขาแล้ว เขาจะไม่มีวันทำให้เสียใจไม่ว่าจะวันไหนเวลาไหนก็ตาม..
.
.
.
มีต่อในเด็กดีจ้า > http://my.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1413147&chapter=15
#ลู่ช่างซ่อม
