5
จมูกโด่งซุกไซร้ลงบนซอกคอขาวไร้ความปราณี
ฟันคมดึงพลาสเตอร์ยาบนลำคอขาวออกเผยให้เห็นรอยฟันที่กำลังตกสะเก็ด
ร่องรอยที่เขาเป็นคนสร้างมันขึ้นมาตีตราสีม่วงเข้มอย่างน่าพึงพอใจ
ริมฝีปากร้อนดูดดึงให้รอยเหล่านั้นกลับมาขึ้นสีเข้มอีกครั้งอย่างรุนแรง
คมเขี้ยวของเซฮุนยังคงทำงานได้ดีเช่นเคย หยดน้ำตาใสไหลรินออกมาด้วยความเจ็บแสบ
เจ็บจนแทบหายใจไม่ออก..
“เลว..”
“ฉันเลวได้มากกว่าที่เธอคิดซะอีก”
“ปล่อยผม!
ผมไม่ใช่นางบำเรอที่คุณจะมาทำอะไรต่ำๆแบบนี้”
“นางบำเรองั้นหรือ..
เข้าท่านี่ มันก็เหมาะแล้วกับคนต่ำๆอย่างเธอ!!”
หยาดน้ำตาอุ่นไหลลงมาซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ไม่ว่าจะดิ้นพล่านเท่าไหร่กรงแขนของร่างสูงยิ่งกักกันตัวไว้แน่นหนามากเท่านั้น
มือเรียวกระตุกกางเกงนอนของลู่หานลงอย่างง่ายดาย เผยให้เห็นต้นขาขาวเนียนผ่องใส
ผิวที่ดีเกินกว่าจะเป็นลูกคนใช้ชั้นต่ำปลุกอารมณ์กระหายอยากให้ลุกโชนขึ้นเพียงเพราะผิวขาวๆของคนใต้ร่าง..
“คุณ!!! อย่าทำแบบนี้!! ฮึก..ปล่อยผม..”
ขาขาวเนียนหุบเข้าหากันเพื่อปกป้องสิ่งต้องห้าม
เข่าของเซฮุนแทรกเข้าไปตรงกลางแล้วกดเรียวขานั่นไว้ไม่ให้ขยับ
มือเรียวเกี่ยวชั้นในของคนตัวเล็กออกไปให้พ้นทาง
ความสวยงามแต่คงจะไม่บริสุทธิ์ปรากฏต่อหน้าของเซฮุน.. นิ้วเรียวไล้ไปตามแก่นกายของอีกผ่ายแผ่วเบาซึ่งมันก็กระตุกตอบรับสัมผัสนั้นได้ดี
เซฮุนยิ้มร้ายพร้อมกับกอบกุมดึงรูดมันอย่างร้อนแรง
โดยที่ไม่สนว่านี่คือครั้งแรกของลู่หาน..
“อ๊ะ..คุณ..ไม่..อย่า!!”
ร่างเล็กดิ้นพล่านไปกับความรู้สึกแปลกใหม่ที่ได้รับ
น้ำตาหยดใสไหลอาบแก้มเนียนด้วยแรงอารมณ์ที่กำลังตีตื้นขึ้นมาเมื่อโดนปลุกปั่น
ลู่หานก็เป็นเด็กผู้ชายวัยรุ่นคนหนึ่งที่รู้ว่าการกระทำแบบนี้คืออะไร
สัมผัสร้อนเร่งเร้าไร้ความปราณีทำให้ริมฝีปากเล็กกัดแน่นกลั้นเสียงครางน่าอาย
สองมือถูกกดกักขังไว้ด้วยมือแกร่งเพียงข้างเดียว
ร่างบางกระตุกเกร็งพร้อมกับห้วงอารมณ์ที่กำลังพุ่งถึงจุดสูงสุด
แต่ก็ร่วงดิ่งลงก้นเหวเมื่อฝ่ามืออุ่นร้อนหยุดการกระทำลงไปดื้อๆ..
ร่างเล็กหอบหายใจจนตัวโยน
รู้สึกปวดไปหมดทั้งช่วงล่าง สองมือบิดไปมาเพื่อที่จะได้ลงไปช่วยปลดปล่อยตัวเองจากความทรมานนี้แต่ก็ถูกกดเอาไว้กับผืนเตียงจนขยับไม่ได้
ร่างเล็กดิ้นพล่านไปมาอย่างทรมานกับความรู้สึกที่มันตีตื้นขึ้นมารอการปลดปล่อย
“ค้างหรอ..”
“ปล่อย..
ปล่อยผม”
“ร้องขอฉันสิ”
“มะ..ไม่”
“ร้องขอฉัน!!”
“ไม่!!”
“พยศนักนะ!” เสียงทุ้มสบถคำหยาบออกมาอย่างหัวเสีย ใบหน้าหวานหยิ่งผยองแม้จะมีความต้องการแต่ก็ไม่ยอมก้มหัวให้เขาเลยแม้แต่นิด!
มือเรียวกระชากแขนบางขึ้นมาจากผืนเตียงนุ่มจับร่างเล็กกระแทกเข้ากับหัวเตียงอย่างแรงจนเจ็บจุก
ใบหน้าหวานสวยที่บัดนี้น้ำตาคลอหน่วยไปด้วยแรงอารมณ์และความทรมานที่ยังไม่ได้ปลดปล่อยเหยเกเมื่อได้รับความเจ็บร้าวที่แผ่นหลังเพิ่มขึ้นมาอีก
มือเรียวปลดเข็มขัดและดึงกางเกงของตัวเองลงเผยให้เห็นท่อนเนื้อแข็งแกร่งที่กำลังขยายขนาด
มือขวาบีบแก้มของลู่หานอย่างแรงจนปากเล็กเผยอออกกว้าง
ร่างเล็กดิ้นพล่านเมื่อรู้ว่าอีกคนต้องการอะไร
มือซ้ายจับท่อนเนื้อรูดรั้งสองสามทีแล้วยัดเข้าไปในริมฝีปากเล็กสีแดงฉ่ำที่อ้าเผยอ
น้ำตาใสคลอหน่วยเมื่อศักดิ์ศรีมันถูกเหยียบย่ำจนตกลงสู่ขุมนรก
ลิ้นเล็กดันท่อนเนื้อร้อนเอาไว้ไม่ให้มันเข้ามาลึกมากกว่านี้แต่คนเอาแต่ใจก็ดึงดันหยัดสะโพกเข้าไปจนมันคับแน่นเต็มโพรงปากอุ่น
มือเรียวที่เปรียบเสมือนคีมเหล็กบีบแก้มเนียนให้อ้ารับของของเขาเข้าไปจนเกือบสุดความยาว
“อมเข้าไป”
“ฮึก.. อือ”
“ถ้ากัดฉันตบเธอแน่
อืม.. อย่างนั้น..” ร่างสูงขยับสะโพกเข้าออกริมฝีปากเล็กที่ดูดเลียเงอะงะราวกับไม่เคย..
แต่มันกลับปลุกปั่นอารมณ์เขาได้ดีกว่าออรัลที่เคยผ่านมาจากผู้หญิงพวกนั้น มือเล็กยังคงดันหน้าท้องแกร่งของเขาเอาไว้ไม่ให้กระแทกเข้ามารุนแรงมากเกินไป
“อือ..อึก ฮึก..”
“อ่า..”
มือเรียวเลื่อนลงกอบกุมแกนกายเล็กอีกครั้ง
ขยับรูดมันอย่างไม่ปราณีเพื่อปลุกปั่นและระบายอารมณ์ที่กำลังพุ่งพล่านของตัวเอง
ร่างเล็กบิดเร้าเมื่อได้รับการปรนเปรอต่อจากเมื่อกี้ ฟันซี่เล็กเผลอขบครูดที่ท่อนเนื้อแข็งขืนที่ขยับเข้าออกภายในโพรงปาก
เซฮุนไม่ได้ตบลู่หานอย่างที่คิด แต่มันกลับทำให้เขากระสันมากยิ่งขึ้นกว่าเดิมเสียอีก
ร่างสูงหยัดสะโพกเข้าไปถี่กระชั้นพร้อมกับมือที่ยังคงกอบกุมแกนกายเล็กไว้
อารมณ์ที่กำลังพุ่งขึ้นแตะเพดานผสานกับเสียงหอบหายใจถี่ขึ้นเรื่อยๆตามจังหวะ
ไม่นานสองร่างกระตุกเกร็งพร้อมกันปลดปล่อยน้ำรักสีขุ่นออกมาเต็มมือเรียว ในขณะที่น้ำรักอีกส่วนถูกฉีดเข้ามาเต็มโพรงปาก..
หัวใจดวงน้อยแตกเป็นเสี่ยงๆ
การกระทำสกปรกโสมมราวกับคนไร้หัวใจ รสคาวคละคลุ้งไปทั่วโพรงปากจนสะอิดสะเอียน เยอะเสียจนบางส่วนไหลย้อนออกมาจากริมฝีปากเล็ก
ร่างสูงถอนแกนกายออกมาเมื่อปลดปล่อยเสร็จ ลู่หานโก่งคอจะคายน้ำคาวทิ้งแต่กลับถูกมือของอีกคนบีบเข้าที่แก้มแล้วเชิดขึ้นให้น้ำรักไหลลงคอบาง
“กลืนมันลงไป!!”
รสน้ำคาวไหลลงไปในคอบางอย่างช่วยไม่ได้
รสชาติและคราบคาวทำให้ลู่หานร้องไห้ออกมาอย่างไม่อายเมื่อหัวใจมันทนรับไม่ไหว มือน้อยเช็ดคราบน้ำสกปรกออกจากริมฝีปากอย่างขยะแขยง
ริมฝีปากร้อนกดจูบลงบนผิวแก้มเนียนเลื่อนต่ำลงมาที่ซอกคอหอม
กลิ่นกายเฉพาะตัวของคนตัวเล็กที่บัดนี้มันช่างยั่วเย้าเหลือเกินทำให้ยากที่จะระงับอารมณ์ดิบ
มือซุกซนปลดกระดุมชุดนอนของอีกฝ่ายลงมาจนหมดแล้วกระชากมันออกจนเห็นไหล่เล็กบอบบางน่าทะนุถนอม
ผิวกายขาวเนียนสะท้อนแสงราวกับไม่เคยต้องแดด ริมฝีปากร้ายตามลงไปบดจูบสร้างรอยขบเม้มไปทั่วอย่างไม่ปราณี
ร่างเล็กนั่งนิ่งไร้แรงที่จะปัดป่าย..
ความเหนื่อยล้าผสานกับพิษไข้ที่กำลังก่อตัวขึ้นทำให้ตัวชาไปหมด
อุณหภูมิที่เพิ่มสูงขึ้นสวนทางกับอากาศที่เย็นจากเม็ดฝนที่โหมกระหน่ำลงมาอีกระลอก
ผิวกายไร้สิ่งใดปกปิดแตะกับอากาศเย็นภายในห้องที่ควรจะหนาวสั่นแต่กลับร้อนรุ่มไปกับสัมผัสร้อนของอีกฝ่าย
“คุณมันชั่ว
เลว.. ฮึก”
“ฉับบอกแล้วว่าฉันเลวได้มากกว่าที่เธอคิด”
“พอใจคุณหรือยังล่ะ..ย่ำยีคนอื่นแล้วเอาเงินฟาดหัว
เก็บเงินสกปรกๆของคุณไว้เถอะ เอาไปซื้อศักดิ์ศรีใครก็ได้แต่ไม่ใช่ผม!!”
“ปากดีนักนะยัยลูกคนใช้!!”
จากสัมผัสร้อนแรงแปรเปลี่ยนเป็นรุนแรงขึ้นตามอารมณ์ที่โดนปั่นหัว ฟันคมขบกัดเข้าที่ผิวเนื้อขาว ร่างเล็กได้แต่ถดกายหนีไร้แรงจะสู้
ทำเป็นปากเก่งแต่ก็หมดฤทธิ์จะต่อต้าน พยศเข้าเยอะๆสิ!!
เซฮุนดึงขาขาวจนร่างบางลงมานอนใต้ร่าง
ดวงตากลมโตเบิกโพลงเมื่อได้รับสัมผัสป่าเถื่อนรุนแรง
“อ๊ะ.. คุณ
ปล่อยผม อย่า!!”
ปากบางกดจูบลงบนกายขาวทุกซอกทุกมุมอย่างร้อนแรง
แยกขาเรียวทั้งสองข้างออกจากกันแล้วแทรกตัวเข้าไปตรงกลาง
ลิ้นร้อนตวัดลงบนยอดอกสีหวานที่ตัดกับผิวกายขาวอย่างมีชั้นเชิงจนร่างเล็กกระตุกเกร็ง
ดวงหน้าหวานมีน้ำตาคลอหน่วยด้วยแรงอารมณ์ที่ถูกปลุกปั่นขึ้นมาอีกรอบ
เสียงครางหวานที่หลุดออกมาจากกลีบปากที่กำลังกัดแน่นกลั้นเสียงครางยิ่งทำให้เซฮุนอยากจะขย้ำลูกกวางตัวนี้ให้แหลกคามือ!!
“ครางออกมาสิ!!.. ทีตอนด่าฉันทำไมมันเสียงดังจังเลยล่ะ.. หื้ม?”
ดวงตากลมใสหลับปี๋พยายามไม่สนใจความเสียวซ่านที่กำลังก่อตัวขึ้น
เซฮุนสบถเหอะออกมาอย่างเหลือเชื่อเมื่อคนตรงหน้าช่างดื้อด้านเสียเหลือเกิน เห็นได้ชัดว่ากำลังมีอารมณ์จากแกนกายเล็กที่กำลังชูชันขึ้นมาอีกครั้ง
หึ.. โดนแค่เลียก็มีอารมณ์แล้วหรือ..
จมูกโด่งซุกไซร้ลงไปบนผิวกายหอมหวานที่สูดดมเท่าไหร่มันก็ยังคงหอมหวานอยู่อย่างนั้น
ฝ่ามือร้อนลูบไล้ไปทั่วผิวกายขาวสะอาดลื่นมือ
บีบเคล้นคลึงสะโพกนิ่มจนร่างเล็กบิดตัวหลบสัมผัส มือเรียวจับขาทั้งสองขึ้นพาดไหล่กว้าง
นิ้วเรียวยาวเขี่ยวนรอบช่องทางรักก่อนจะกดเข้าไปจนสุด
ช่องทางตอดรัดนิ้วของเขาแน่นราวกับไม่เคยมีสิ่งใดเคยล่วงล้ำเข้ามาก่อน
“อ๊า!!!!
จะ..เจ็บ.. ฮึก..” เสียงหวานใสร้องออกมาเมื่อได้รับความเจ็บปวดที่ช่องทางหลัง
ขาเรียวเกร็งแน่นจนกดร่างสูงของเซฮุนให้โน้มเข้ามาใกล้
ใบหน้าหล่อคมอยู่จ่อใกล้กับใบหน้าหวานสวยเด่นที่เขาถูกใจตั้งแต่แรกเจอ..
“ยั่วหรอ..”
ริมฝีปากบางกระตุกยิ้ม กวาดมองดวงหน้าเล็กที่กำลังเหยเกด้วยความเจ็บ
ริมฝีปากกระจับเล็กอ้าเผยอออกราวกับเชิญชวน ไม่รอช้าริมฝีปากร้อนตามลงไปบดจูบอย่างกระหายอยาก
รสชาติน้ำรักยังคงติดอยู่ที่ปลายลิ้นเล็กแต่มันกลับหอมหวานเมื่ออยู่ในโพรงปากของร่างบางตรงหน้า
นิ้วยาวเพิ่มจำนวนสอดเข้าไปในช่องทางในขณะที่ลิ้นร้อนก็ยังคงบดจูบทำหน้าที่ของมันอย่างต่อเนื่อง
“ปล่อย..ผะ..ผม”
“ทำไมล่ะ..
ไม่อยากได้เงินหรอ..”
“ผมบอกแล้วไงว่าเงินสกปรกผมไม่เอา!!
อ๊า!!”
นิ้วยาวกดเข้าไปกระแทกกับจุดเร้าอารมณ์กระสันภายในจนกระตุกตัวโยน ความเจ็บระคนเสียวซ่านวิ่งแล่นพล่านไปทั่วทั้งตัว
หยดเลือดสีแดงสดแห่งความบริสุทธิ์ไหลย้อนออกจากช่องทางที่กำลังโดนนิ้วของคนใจร้ายรุกราน
เซฮุนขมวดคิ้วมองหยาดเลือดนั้นอยากฉงน ..
ครั้งแรกงั้นหรือ..
ก็แล้วยังไง
คงจะไปเป็นเด็กป๋ากระเป๋าหนักแล้วฉลาดไหวตัวทันสินะ แต่มันไม่ใช่สำหรับเขา
ถ้าเขาจะจ่ายเงินเขาก็ต้องได้รับการตอบแทนที่คุ้มค่า
เขาไม่ใช่ไอ้นายแบบหน้าโง่นั่นที่จะยอมให้เงินโดยที่ได้แค่จูบ
ร่างสูงถอนนิ้วออกจากช่องทางที่ขยายจนพร้อมแล้วสำหรับบทรักต่อไป
แก่นกายร้อนชูชันขึ้นอีกครั้งจนปวดหนึบตั้งแต่กดนิ้วแทรกเข้าไปในช่องทางตอดรัด ยิ่งคิดถึงภาพที่ยัยลูกคนใช้จูบกับไอ้นายแบบหน้าหล่อนั่นยิ่งทำให้โมโห!
อยากได้เงินจนตัวสั่นถึงขนาดยอมแลกจูบทำตัวเหมือนเด็กนั่งดริ๊งก์แลกเงินแค่ไม่กี่หมื่นวอน
ถ้าเขาให้ตั้งล้านวอนมันต้องได้มากยิ่งกว่าจูบ!!
มือเรียวจับท่อนเนื้อแข็งขืนของตนจ่อที่ช่องทางที่กำลังขมิบตอดรัด
หยัดสะโพกเข้าไปอย่างแรงจนสุดความยาวรวดเดียว
ผนังอ่อนนุ่มอุ่นร้อนตอดรัดเขาอย่างดีทำให้อดไม่ได้ที่จะซี้ดปากด้วยความเสียวซ่าน
เสียงหวานใสร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดราวกับร่างกำลังจะแหลกสลาย
“อ๊า!!.. คุณ มะ..มันเจ็บ ไม่ เอาออกไป ไม่!!”
“หุบปากแล้วครางอย่างเดียวพอ”
หยาดน้ำตาใสไหลออกมาด้วยความเจ็บปวด
มันร้าวไปแทบทุกส่วนของร่างกาย ร่างสูงค่อยๆขยับสะโพกเข้าออกเพื่อปรับช่องทางให้คุ้นชิน
ความคับแน่นจากแกนกายใหญ่ทำให้ลู่หานดิ้นพล่าน
มือเล็กตีลงบนหน้าท้องแกร่งที่กำลังขยับเข้าออกเป็นจังหวะราวกลับจะบอกให้หยุด
แต่สัมผัสเบาบางเหมือนแตะเพื่อยั่วอารมณ์เสียมากกว่า
“อ๊ะ..
อื้ม... อื้อ” ความเจ็บแปรเปลี่ยนเป็นความเสียวซ่านเพียงไม่นาน เสียงครางหวานพยายามอดกลั้นเอาไว้ไม่ให้คนด้านบนได้ใจไปยิ่งกว่านี้
ขบกัดหลังมือเอาไว้เพื่อปกปิดเสียงน่าอาย
น้ำตาไหลรินลงมาเมื่อพบว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่..
ความอัปยศที่ยิ่งกว่าโดนตราหน้าว่าเป็นลูกคนใช้ต้อยต่ำ ความเป็นมนุษย์ถูกเหยียบย่ำเพียงเพราะความสะใจของคนๆเดียว..
“ครางออกมาสิ
กัดมันไว้ทำไม!!”
ร่างสูงกระแทกรุนแรงไม่ยั้งเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายยังคงดื้อด้าน
ขนาดมีเซ็กซ์อยู่กับเขาแล้วยังพยศได้อยู่อีก !! ก็เอาสิ
จะทำให้ครางลั่นห้องเลยคอยดู!!
กลีบปากร้อนบดจูบลงบนผิวเนื้อขาวบริเวณซอกคอและติ่งหู จงใจเป่าลมหายใจร้อนลงบนจุดไวต่อสัมผัสจนอีกฝ่ายเอียงคอหลบ
ฟันคมขบกัดติ่งหูเล็ก ทิ้งรอยไว้ทุกที่ที่ลากริมฝีปากผ่าน
สะโพกสอบยังคงกระแทกจังหวะร้อนแรงไม่หยุดจนได้ยินเสียงเนื้อกระทบกันดังสอดรับไปทั่วทั้งห้อง
แต่เสียงครางหวานกลับไม่หลุดลอดออกมาเลยแม้แต่นิดเดียว
“อึ่ก..อือ..
แฮ่ก” หลังมือถูกกัดบนเป็นรอยฟันห้อเลือด ความร้อนรุ่มแล่นพล่านไปทั่วทั้งร่างกาย
ความรู้สึกแปลกใหม่ที่ร่างเล็กไม่เคยได้รับ มันเหมือนกับลอยอยู่บนกลีบกุหลาบ
แต่ก็เจ็บปวดราวกับมีหนาวแหลมคมทิ่มแทง ความสุขสมที่มาพร้อมกับความเจ็บปวด..
เล็บคมครูดเข้ากับแผ่นหลังกว้างเพื่อระบายอารมณ์ที่กำลังพุ่งสูงขึ้นเรื่อยๆราวกับจะให้มันหายไปลงกับรอยนี้
หลังมือที่ถูกกัดจนเลือดซิบถูกปล่อยทิ้งไว้บนผืนเตียงนุ่มเมื่อทนความเจ็บไม่ไหว
ร่างสูงเพิ่มจังหวะกระแทกกระทั้นถี่ยิบเมื่อคนใต้ร่างช่างตอดรัดเขาดีเหลือเกิน
กามารมณ์ที่ต่างฝ่ายต่างมอบให้แก่กันส่งผลให้หัวเตียงกระแทกกับผนังดังกึกๆ
แต่กระนั้นเสียงครางหวานที่เซฮุนอยากได้ยินกลับไม่มีเล็ดลอดออกมาเลยแม้แต่นิดเดียว
กะอีแค่เสียงครางยังไม่ยอมทำตามความต้องการของเขา..
ก็ลองดูว่ายังจะทนได้อยู่อีกไหม!
ขาเรียวอ่อนยวบตกลงมาจากไหล่กว้างอย่างอ่อนแรง
แต่ก็ถูกจับขาให้ถ่างออกกว้างกว่าเดิมแล้วจับให้มาเกี่ยวเอวไว้แทน แกนกายร้อนที่กดลงมาได้ลึกกว่าเดิมทำให้ใบหน้าสวยเชิดขึ้นอย่างเจ็บจุกระคนเสียวซ่าน
น้ำตาหยดใสคลอหน่วยไปด้วยแรงตัณหาที่คนบนร่างมอบให้จนแทบกลั้นเสียงน่าอายไว้ไม่อยู่
ได้แต่กัดปากเอาไว้ให้สติอยู่กับตัวไม่เผลอไผลไปกับสัมผัสเร่าร้อนของอีกฝ่าย ริมฝีปากแดงถูกกดจูบลงมาอีกครั้ง
ดูดกลืนเอาน้ำหวานใสจนพอใจแล้วละลงไปชิมลูกวาดสีหวานลงลิ้นหนักหน่วงจนมันตั้งชันสู้ความเร่าร้อน
“อ๊ะ!
.. ” เซฮุนจิ๊ปากอย่างขัดใจที่เรียกเสียงครางคนตัวเล็กได้เพียงเท่านี้
แต่ยิ่งดื้อด้านเท่าไหร่เขาก็ยิ่งอยากเอาชนะมากขึ้นเท่านั้น!
“ร้องออกมา
ฉันบอกให้ร้องออกมา!!”
“มะ..ไม่”
“แค่ร้องออกมามันจะตายหรือไงห๊ะ!!”
“อ๊ะ!
.. ฮึก.. อือ”
ร่างสูงจับตัวอีกคนพลิกให้นอนคว่ำทั้งที่ส่วนกลางลำตัวยังเชื่อมกันอยู่
มือเรียวจับมือเล็กให้จับขอบหัวเตียงไว้ ยกสะโพกให้ขึ้นมารับแรงกระแทกรุนแรงกว่าเดิมจนกายเล็กสั่นคลอน
แขนหนึ่งโอบเอวคอดบางเอาไว้แล้วแนบลำตัวลงไปกับแผ่นหลังนวลเนียน
กดจูบลงบนท้ายทอยแล้วลากลงมาบดจูบทั่วแผ่นหลังบางฝากรอยทิ้งไว้จนแทบไม่เหลือที่ว่าง
มือขวาเลื่อนมากอบกุมแก่นกายเล็กที่กำลังแข็งขืนและดูท่าว่ากำลังปวดหนึบรอการปลดปล่อยอยู่เช่นกัน
ดึงรูดมันอย่างร้อนแรงจนร่างเล็กเข่าอ่อนทรุดตัวลงไปกับผืนเตียง
“อ๊า.. คุณ
ปล่อยผม.. ฮึก..”
“คนที่เอากับฉันไม่เคยมีใครเงียบเสียง”
“ฮึก ฮือ..”
มือเรียวเร่งจังหวะถี่จนแก่นกายเล็กร้อนรุ่มเตรียมพร้อมจะปลดปล่อย
พร้อมกับกระแทกสะโพกลงไปในช่องทางถี่ยิบ
การปรนเปรอทั้งสองด้านทำให้ลู่หานร้องไห้ออกมาเมื่อกามารมณ์มันทำให้ร่างกายแทบจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ
ความเสียวซ่านที่ไม่รู้จะระบายออกทางไหนได้แต่จิกเล็บลงบนเนื้อไม้ขอบเตียงจนข้อนิ้วซีด
“ฮะ..อ๊า..อ๊า..”
เสียงหวานใสครางออกมาเมื่อทนแรงเร้าไม่ไหว
ปล่อยกายให้ร่างสูงได้กระทำตามใจชอบอย่างไม่สามารถขัดขืนได้อีกต่อไป
พิษไข้กำลังตีตื้นขึ้นมาจนกายบางร้อนรุ่มไปหมดไม่มีแม้แต่แรงที่จะปัดป่าย ดวงตากลมปิดลงพร้อมกับหยาดน้ำตาที่ไหลลงมาอาบแก้มด้วยความเจ็บปวด..
“อา..อ๊ะ อ๊ะ
ฮึก. อ๊ะ” จังหวะกระแทกสอดคล้องกับเสียงหวานทำให้ร่างสูงยิ้มอย่างพึงพอใจ
มันปลุกเร้าอารมณ์เขาให้พุ่งทะยานขึ้นสูงอย่างรวดเร็ว สะโพกสอบกระแทกถี่กระชั้นรุนแรงเมื่อใกล้ถึงจุดสูงสุด
อารมณ์ชายหนุ่มวัยรุ่นที่กำลังพลุ่งพล่าน กายแกร่งกระตุกเกร็งปลดปล่อยน้ำรักออกมาเต็มช่องทางที่ยังคงขมิบตอดรัด
บางส่วนไหลย้อนออกมาอาบต้นขาขาวเนียนปนกับลิ่มเลือดแห่งความบริสุทธิ์..
ร่างเล็กทรุดลงกับผืนเตียงนุ่มอย่างอ่อนแรง
มือร้อนรูดรั้งแก่นกายเล็กจนลู่หานกระตุกเกร็งแล้วปลดปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่นออกมาอีกรอบเลอะเต็มฝ่ามือเรียว
เซฮุนจับตัวลู่หานพลิกกลับมานอนหงาย แผ่นอกบางขยับขึ้นลงหอบหายใจรวยริน ตากลมใสปรือด้วยความสุขสมที่พึ่งได้รับการปลดปล่อย
กลีบปากบวมแดงอ้าเผยอรับอากาศเข้าปอด
แก้มใสมีคราบน้ำตาและไรผมสีน้ำตาลลาเต้ชื้นเหงื่อ แต่น่าแปลกที่กลิ่นกายหอมหวานยังคงอยู่..
จมูกโด่งก้มลงซุกไซร้ผิวกายขาวเนียนเพื่อปลุกอารมณ์ร่างบางอีกครั้ง
ส่วนที่ยังคงเชื่อมต่อกันขยับเข้าออกเนิบนาบราวกับต้องการสานต่อบทรักอีกรอบอย่างไม่รู้จักพอ
“คุณ.. พอแล้ว”
“ฉันจ่ายให้เธอแน่นอนไม่ต้องห่วง”
“ผมไม่ได้อยากได้เงินด้วยวิธีนี้
ฮึก.. พอใจคุณแล้วใช่มั้ย ปล่อยผมไปซักที”
“แล้วทีไปนั่งให้มันจูบทำไมถึงทำได้ล่ะ!!
ทำมาเป็นพูดว่าไม่อยากได้เงินด้วยวิธีนี้แต่การกระทำของเธอมันต่างจากที่เธอพูด
จะให้ฉันเชื่อเธออย่างนั้นหรอ ห๊ะ!!”
“ผมไปจูบกับใคร!!
คุณรู้มั้ยว่าผมไม่เคยจูบกับใครเลยนอกจากคุ.. !!”
ร่างเล็กหยุดคำพูดฉับลงเมื่อนึกขึ้นได้ว่าไม่ควรพูดออกไปให้อีกคนได้ใจและนำมาเป็นประเด็นจิกกัดเขาอีก
ลมหายใจร้อนเมื่อพิษไข้มันกำลังรุมเร้ากับร่างกายที่เหนื่อยล้าจากกิจกรรมเมื่อครู่ทำให้ตอนนี้ลู่หานแทบจะประคองสติตัวเองไว้ไม่อยู่
แต่คนใจร้ายไม่รู้จักพอยังคงเอาแต่ใจอยู่อย่างนั้น ลู่หานเหนื่อยแล้ว..
“เอาเป็นว่าผมไม่ได้จูบกับใครมั่วซั่ว
ปล่อยผมเสียที เก็บเงินสกปรกๆของคุณไว้เถอะ เผื่อมันจะจรรโลงจิตใจของคุณให้มันดีขึ้นมาบ้าง”
เซฮุนคิ้วกระตุกเมื่อพบว่าร่างเล็กกำลังพ่นคำว่าร้ายใส่เขา
ช่างไม่เจียมตัวเลยจริงๆว่าตอนนี้ตัวเองอยู่ในสถานะที่ตกเป็นรองขนาดไหน ปากเก่งยังไงก็เก่งอย่างนั้น
เซฮุนรู้สึกเหมือนกับโดนปั่นหัวอีกครั้งเมื่อคิดว่าตนชนะแล้วแต่พอมองดีๆร่างเล็กกลับไม่เกรงกลัวเขาเลยแม้แต่น้อย
เหมือนจะชนะ..
แต่ก็พ่ายแพ้อย่างราบคาบ..
สะโพกสอบขยับรุนแรงขึ้นจนใบหน้าหวานสะบัดไปมา
เสียงชื้นแฉะจากน้ำรักในช่องทางดังสอดประสานเข้ากับจังหวะ
มือเรียวจับสองขาแยกออกจากกันอีกครั้งแล้วกดแกนกายเข้าไปจนกระแทกกับจุดกระสัน
เสียงครางหวานดังระงมไปทั่วห้องผสานกับเสียงฟ้าร้องจากภายด้านนอก
“ครางชื่อฉันสิ”
“อ๊า..
ไม่..ปล่อยผม..เจ็บ..”
“ฉันบอกให้เรียกชื่อฉัน!!”
“......”
“โธ่เว้ย!!”
ร่างสูงดึงร่างเล็กให้พลิกตัวขึ้นมาอยู่บนตัวเขา
ลู่หานสะดุ้งเฮือกเมื่อแกนกายที่ยังค้างคาอยู่ด้านในขยับควงเมื่อเปลี่ยนท่า
แถมตอนนี้สะโพกอิ่มของตนก็กำลังกดทับลงไปบนท่อนเอ็นร้อนแข็งขืนที่มันกระแทกขึ้นมาจนจุกไปทั่วท้องน้อย
ใบหน้าหวานเหยเกน้ำตาคลอหน่วยมือเล็กสองข้างยันหน้าท้องแกร่งที่มีเสื้อเชิ้ตสีเทาเข้มกระดุมหลุดลุ่ยเผยผิวขาวดุจเจ้าชายหิมะของอีกฝ่ายที่ตัดกับสีเสื้อราวกับหยินหยาง
เรือนผมสีควันบุหรี่กับดวงหน้าหล่อคมที่ยามนี้เคล้าไปด้วยกามารมณ์ยังดูดีเสียจนลู่หานต้องเบือนหน้าหนี
สะโพกสอบกระแทกสวนขึ้นมาจนร่างเล็กกระตุกเกร็ง
มือเรียวดึงแขนบางให้โน้มตัวลงมาทาบทับเขา ฝ่ามืออุ่นเลื่อนขึ้นมากดท้ายทอยอีกฝ่ายลงมาประกบจูบ
ลิ้นร้อนกวาดควงไปทั่วโพรงปากหวานดูดเล็มน้ำใสอย่างร้อนแรง
ฟันคมขบกัดเข้าที่ปลายลิ้นเล็กเบาๆเรียกเสียงครางอือด้วยความเจ็บ
ตวัดเกี่ยวลิ้นที่หดหนีดื้อด้านให้เข้ามาเกี่ยวพันกันในโพรงปากของเขา เสียงชื้นแฉะจากการแลกเปลี่ยนความหวานผสานกับเสียงเข้าจังหวะของช่วงล่างทำให้เตียงของโอเซฮุนแทบลุกเป็นไฟ
!
“ฮ่ะ..อึก..อื้อ”
“อ่า...”
มือเรียวจับสะโพกเล็กให้ขยับขึ้นลงเข้ากับจังหวะเอวของเขา
ร่างสูงหยัดตัวขึ้นให้อยู่ในท่านั่งทั้งคู่พร้อมกับกดจูบลงไปที่แก้มเนียน
เลื่อนลงมาเลียวนรอบๆลูกกวาดสีหวาน
แรงขยับขึ้นลงทำให้ลิ้นร้อนของเขาปลุกปั่นอารมณ์ของคนตัวเล็กได้ดีขึ้น สองแขนบางโอบรอบต้นคอร่างสูงราวกับหาที่ยึด
จิกเส้นผมสีควันบุหรี่ระบายความเสียวซ่านที่อีกฝ่ายกำลังมอบให้
เสียงบดจูบกับเสียงหอบหายใจดังระงมไปทั่วห้องกว้างของลูกชายเพียงคนเดียวแห่งตระกูลโอ
“เรียกชื่อฉันสิ
อ่า.. ยัยลูกคนใช้”
“...”
“ฉันบอกให้เรียกชื่อฉัน
หูหนวกหรือไง!” ร่างสูงกระแทกสะโพกสวนขึ้นอย่างรุนแรง
เร่งเร้าจังหวะถี่ยิบจนเสียงหวานใสครางออกมาใกล้ๆหู
แต่กระนั้นก็ยังไม่ยอมเรียกชื่อเขาออกมาเสียที
ราวกับเป็นสิ่งยั่วยุชั้นดีเมื่อร่างเล็กไม่ยอมทำตามคำสั่งของเขาง่ายๆ
เหมือนกับการเล่นเกมไล่ล่าที่อีกฝ่ายเป็นถึงจอมเวทย์และเขาก็เป็นผู้ไล่ล่ามีอาวุธครบมือแต่ไม่สามารถโจมตีอีกฝ่ายให้เพลี่ยงพล้ำได้เลย
ได้แต่วิ่งตามและโดนปั่นหัวไปเรื่อยๆไม่มีที่สิ้นสุด
“อ๊า..
คุณ..เบาๆ..”
“บอกให้เบาร่างกายเธอมันไม่บอกแบบนั้นนะ”
“อ๊ะ!
ฮึก.. อ๊า อ๊าา”
ช่องทางขมิบตอดรัดแก่นกายร้อนระรัว
สะโพกนิ่มที่อีกฝ่ายไม่ต้องจับโยกขึ้นลงกระแทกสอดรับกับสะโพกสอบที่สวนขึ้นมาอย่างร้อนแรง
เสียงครางหวานดังระงมข้างหูเขาราวกับจะยั่วยวน สองแขนบางยังคงโอบรอบคอเขาไว้
เมื่อกระแทกโดนจุดกระสันใบหน้าหวานก็เชิดขึ้นความเสียวซ่านแล่นไปทั่วกาย
เล็บคมจิกครูดแผ่นหลังเมื่ออารมณ์กำลังพุ่งขึ้นสูงเรื่อยๆ
ร่างกายบิดเร้าและเพิ่มจังหวะให้รุนแรงขึ้นเสียเอง
“จะไม่ยอมเรียกชื่อฉันจริงๆใช่มั้ย”
“มะ..ไม่
อ๊ะ”
“หยิ่งจริงๆยัยลูกคนใช้ชั้นต่ำ!”
“ฮึก..
อือ..”
ก็คุณไม่ยอมเรียกชื่อผมก่อน
..
ลมหายใจร้อนจากพิษไข้เป่ารดบนลำคอแกร่ง
ดวงตากลมปรือปรอยเต็มทีพร้อมกับแรงขยับสะโพกที่ช้าลง ร่างเล็กทิ้งตัวลงไปกับร่างสูงตรงหน้าอย่างอ่อนแรง
ลำตัวสั่นคลอนไปกับแรงกระแทกที่อีกฝ่ายมอบให้
ความเสียวซ่านที่กำลังพุ่งทะยานทำให้ทั้งคู่ไม่สนใจว่าเสียงเตียงกระทบกับฝาผนังหรือเสียงครางมันจะเล็ดลอดออกไปให้ใครได้ยิน
เพราะเสียงฝนที่กระหน่ำตกลงมาจากด้านนอกช่วยปกปิดเสียงแห่งความวาบหวามไว้ได้เป็นอย่างดี
ร่างกายกระตุกเกร็งพร้อมกันอีกครั้งเมื่อเดินทางมาถึงจุดสูงสุดของห้วงอารมณ์ใคร่
ลู่หานปลดปล่อยออกมาจนเลอะหน้าท้องแกร่งในขณะที่ช่องทางก็ชุ่มฉ่ำไปด้วยหยาดน้ำรักของอีกฝ่าย
หัวกลมๆซบลงบนบ่ากว้างพร้อมกับสติที่ขาดห้วง..
ลมหายใจร้อนและร่างกายที่ผ่านการโหมหนักทำให้ร่างเล็กทนรับไม่ไหว
การที่ลู่หานทนมาได้ถึงตอนนี้ก็ถือว่าเก่งมากพอแล้ว..
ร่างสูงยกสะโพกนิ่มขึ้นจากแกนกายของเขาที่ยุบตัวลงเมื่อได้รับการปลดปล่อย
ร่างเล็กอ่อนปวกเปียกโงนเงนจนเซฮุนรับไว้แทบไม่ทัน ลู่หานสลบไปด้วยพิษไข้และความอ่อนล้า..
ร่างสูงถอนหายใจออกมาเบาๆเมื่อพบว่ายัยลูกคนใช้อวดดีสลบไปแล้ว สลบคาอกของเขา
วางร่างเล็กที่เต็มไปด้วยรอยแดงพร่างไปทั่วตัวลงบนผืนเตียงนุ่ม
คราบน้ำตาติดอยู่บนแก้มเนียนใส ริมฝีปากบวมแดงที่กำลังเห่อด้วยพิษไข้..
ที่เซฮุนไม่รู้ว่าอีกฝ่ายตากฝนมาทั้งวันจนพิษไข้กำเริบหนัก..
“แค่เรียกชื่อฉันมันเสียศักดิ์ศรีมากสินะ..”
ร่างสูงทิ้งตัวลงบนผืนเตียงยับยู่ยี่
สวมใส่เสื้อนอนให้ร่างบางลวกๆแล้วลุกขึ้นเดินออกไปสูบบุหรี่ด้านนอกระเบียง..
ถึงจะทำลายอีกคนได้..
แต่ศักดิ์ศรีที่อีกฝ่ายหวงแหน
เซฮุนกลับไม่มีสิทธิ์ที่จะเอื้อมไปแตะมัน ..
และต่อให้จ่ายเงินอีกเป็นร้อยล้าน
เขาก็ไม่สามารถที่จะซื้อมันได้จริงๆ ..
“อย่าคิดว่าฉันจะจบเพียงแค่นี้..
ในเมื่อเธอยังพยศ.. ฉันจะเป็นคนกำราบเธอเอง !!!”
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
กลับไปเม้นด้วยน้า
http://writer.dek-d.com/deerhhky/story/view.php?id=1085224
สกรีมลงทวิต
#availhh
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น