Cherry boy
story : เปลี่ยนเทยให้เถื่อน
Chapter : 3
“อุ๊ยแหก!!!”
โครม!
ร่างของหนุ่มเปลือยท่อนบนกระแทกโครมลงกับพื้นด้วยฝ่าตีนของตุ๊ดแบ๊วอย่างสวยงาม..
ลู่หานผู้ตั้งสติได้ก่อนยันตัวขึ้นจากเตียงแล้วลุกขึ้นยืน
มองอีแบคที่ยืนทำสายตากรุ้มกริ่มเอานิ้วชี้จิ้มๆกันไปมาราวกับล้อเลียนว่ากำลังเข้าด้ายเข้าเข็มเลยเนาะ..
ไม่ใช่เวลามาล้อกันค่ะ!! ลู่หานหันไปมองเซฮุนที่นอนกุมก้นด้วยความจุกอยู่กับพื้น
ทำได้แค่ส่งสายตาขอโทษไปให้แล้วรีบวิ่งดุ๊กๆเข้ามาหาเพื่อนแรด
“กูขอโทษนะคะอีลู่ที่เข้ามาขัดจังหวะมึงกับผัว..”
แบคฮยอนกระซิบพร้อมกับบิดตัวกระมิดกระเมี้ยน หมั่นไส้มากบิดตูดทีได้มั้ยคะ
“อ๊าย! เจ็บนะยะ!”
“อย่าแรดสิเซฮุนก็อยู่ในห้องนะ
เขาจะรู้ไม่ได้ว่าเราเป็นตุ๊ด อีแบคแอ๊บแมนค่ะ ฮึบ!”
“อ๊ายจริงด้วย
ฮึบค่ะฮึบ!”
โชคดีที่แบคฮยอนมันใส่ชุดนักศึกษาไม่ใช่ชุดอยู่หอของมัน
ถ้าห้องลู่หานเป็นซานริโอ้แลนด์ห้องอีแบคก็เป็นดิสนีย์แลนด์ค่ะ
แถมชุดแต่ละชุดของมันนี่ยังกับหลุดออกมาจากคาบาเร่ต์
ยังดีหน่อยที่ชุดนอนของมันน่ารักฟรุ้งฟริ้ง แต่ใส่ออกนอกหอคนก็มองอยู่ดี..
ชายหนุ่มหนึ่งเดียว(?)ในห้องค่อยๆตะกายตัวเองให้ลุกขึ้นนั่ง
ตีนหนักชิบหายเลยโว้ยไอ้หาน!!
เซฮุนขมวดคิ้วเมื่อเห็นบุคคลที่สามยืนอยู่ข้างๆเพื่อนของเขา
“นั่นใครวะไอ้หาน”
“อุ่ ไอ้หาน.. คิกๆๆ”
คนเหี้ยของอีลู่เรียกอีลู่ว่าไอ้หานหรอคะ
ตุ๊ดขำกลิ้ง
ลู่หานทำหน้าดุใส่นังตุ๊ดแรดให้เงียบปากก่อนจะผินหน้ามาตอบเซฮุน
“เพื่อนกูเอง อยู่ห้องถัดไปสองห้อง ชื่อแบคฮยอน”
“สวัสดีครับ ยินดีที่ได้รู้จักครับผม” แบคฮยอนทำเสียงเข้มแบบยอดชาย
การแสดงเป็นเลิศมากจ้า
“เยอะไปอีตุ๊ดแรด..”
“อ้าวหรอ กูลืมการเป็นผู้ชายไปแล้วอ่ะค่ะทำไงดี”
“อีเหี้ย.. ไม่เล่นดิ”
“ก็ได้ค่าา”
เมื่อเห็นเพื่อนทำหน้าซีเรียสขึ้นมาจริงๆก็สะบัดท่าทีทีเล่นทีจริงออกไป
ลู่หานดูเครียดและจริงจังมากกลัวว่าความลับจะแตกต่อหน้าเซฮุน..
มันจะพังตอนนี้ไม่ได้นะ..
“มึงเป็นตุ๊ดหรอ” เซฮุนถามขึ้นทำให้คนถูกทักสะดุ้งโหยง
นี่ดูออกขนาดนั้นเลยหรอยะ
“แค่กๆๆ เอาอะไรมาพู๊ด”
“ผู้ชายที่ไหนกรีดตาขนาดนี้วะ แน่นเชียวนะมึงอ่ะ
กูนึกว่าสะพานโค้งข้ามแม่น้ำ”
เอาตีนมาเหยียบหน้ากันเลยดีกว่าค่า.. ปากหมาแบบที่อีลู่บอกจริงๆด้วย
ถ้าไม่ติดว่าหล่อนะคะมึง..
มือเล็กบิดสีข้างเพื่อนเอาไว้ไม่ให้หลุดปากด่า
ใจเย็นค่ะอีนี่ ฮึบค่ะฮึบเดี๋ยวหานจัดการเอง “ผู้ชายแต่งหน้าปกติออกน่า ไอ้แบคมันตาตี่
หน้าก็จืดเป็นอาซิ้ม มันอยากให้หน้าดูมีอะไรหน่อย”
“กรีดตาเนี่ยนะ”
“เออ เหมือนที่มึงเซ็ตผมตั้งไง คล้ายๆกันแหละ”
“เมื่อกี้กูได้ยินแม่งอุทานอุ๊ยแหก” จะหูดีอะไรขนาดนั้นคะพ่อยอดดวงใจ..
“มึงฟังผิดป่ะ กูได้ยินมันอุทานอุ๊ยเหี้ย”
เซฮุนขมวดคิ้วทำหน้าเหมือนชั่งใจว่าจะเชื่อหรือไม่เชื่อแม่งดี
ดูก็รู้ว่าเอาสีข้างไถจนจะถลอก ไม่ได้โง่ขนาดนั้นนะเว้ย
ถึงไอ้หน้าซิ้มนี่จะยืนแมนๆทำหน้าเหวี่ยงเหมือนหมาที่บ้านพึ่งตายก็เหอะ
แต่ต่อมเกลียดตุ๊ดของเขามันกระตุกยิกๆเลย แม่งไม่ตุ๊ดก็เกย์ล่ะวะ.. แต่ถ้ามันเป็นเพื่อนของไอ้หานก็สบายใจ
มันคงเลือกคบเพื่อนไม่ผิด
แต่ก็ใช่ว่าเขาจะหายเกลียดตุ๊ด..
ทั้งสามคนมองตากันไปมาจนเวลาผ่านไปได้เกือบๆห้านาที
จนในที่สุดลู่หานพูดขึ้นทำลายบรรยากาศเดดแอร์
“หิวข้าวอ่ะ มึงซื้ออะไรมาให้กูกินวะ” ร่างบอบบางก้มลงหยิบถุงที่หล่นตุบอยู่ที่พื้นขึ้นมาเปิดดู
“ข้าวมันไก่พิเศษ”
“จริงดิ! เหี้ยสวรรค์
เซฮุนมึงกินกับกูป่ะ”
เขายังไม่ได้กินข้าวนี่นา แถมห้องลู่หานก็ไม่มีอะไรให้เขากินด้วย
มีแต่ตุ๊ดหัวโปกสองตัวเนี่ยเขาคงไม่กินหรอก
“มึงแดกไปเหอะ ตัวก็ก้างๆ ยัดเข้าไป”
เซฮุนดันตัวยืนขึ้นจากพื้นพร้อมกับหยิบเสื้อเปียกชุ่มน้ำทับทิมสะบัดๆแล้วพาดมันไว้บนเก้าอี้
“ไอ้หาน กูยืมเสื้อมึงตัวนึงดิ”
เหมือนเขาจะดูหวงเนื้อหวงตัวขึ้นมาทันใดเมื่อมีบุคคลที่สามอยู่ในห้องด้วย
ลู่หานเดินไปเปิดตู้แล้วหยิบเสื้อยืดตัวใหญ่ที่สุดในตู้ยื่นให้เขา
เขารับไว้แล้วสวมใส่ทันที ทุกอย่างในห้องของลู่หานดูสะอาดและมีกลิ่นหอมจางๆลอยอยู่ในทุกที่เลย
เสื้อของแม่งก็เหมือนกัน กลิ่นหอมๆอย่างฟิน
รอยยิ้มมุมปากจางๆที่แม้เจ้าตัวยังไม่รู้ตัวเองเลยว่ามันหลุดออกมาตอนไหน..
หากแต่ตุ๊ดแรดก็เห็นนะคะ มีอะไรดีๆเกิดขึ้นในช่วงที่ขุ่นแม่ไม่อยู่หรือเปล่าน้า..
ลู่หานเดินเข้าโซนครัวเพื่อแกะข้าวมันไก่ใส่จาน
ทิ้งผู้ชายหล่อกับตุ๊ดแรดเอาไว้ตามลำพัง กล้านะยะนังแบ๊วที่ทิ้งปลาย่างไว้กับแมว
แต่สำหรับแบคฮยอนแล้วปลาตัวนี้คือปลาปิรันย่าค่ะ ปากกรรไกรเหลือเกิน
แมวตุ๊ดเดินเข้าไปหาอีกฝ่ายที่นั่งเขียนอะไรยิกๆอยู่บนโต๊ะ
“ทำอะไรอ่ะ”
“กูเต้นบัลเล่ต์อยู่”
อีผู้ชายจัญไร..
โอเคค่ะ
ขุ่นแม่จะไม่ลองของอีก เดี๋ยวขุ่นแม่จะกลายร่างเป็นเสือเขย่าคอผัวเพื่อนตายซะก่อน
เขียนบ้าอะไรก็เขียนไปเถอะย่ะ นั่งวาดตาตุ่มหมาก็ไม่ข้องค่ะจุดนี้
ตุ๊ดแรดดีกรีลีดคณะนั่งลงบนเตียงคิตตี้ที่ตนชอบ
แต่ตอนนี้จะกลิ้งม้วนตัวเป็นเกลียวคลื่นไม่ได้เพราะต้องรักษาภาพพจน์ไอ้แบคเพื่อนไอ้หาน
เรียกอะไรไม่เรียกนะคะเรียกไอ้หาน พ่อคนช่างครีเอต พ่อยอดขมองอิ่มของอีลู่แต่เป็นพ่อยอดปลาตีนของขุ่นแม่แบค
“ไอ้หานมันชอบกินหรอ ข้าวมันไก่อ่ะ”
“โคตรโปรดปราน”
“หรอ..”
เอ๊ะๆ..
ขุ่นแม่ว่าขุ่นแม่จับคลื่นสัญญาณอะไรบางอย่างได้.. (กัดผ้าเช็ดหน้า)
ตุ๊ดแรดค่อยๆตะเกียกตะกายตัวเองเข้าไปใกล้ๆเซฮุน
ยิ้มกริ่มทำเสียงกระซิบกระซาบ “นี่ รู้ป่ะว่าอี.. เอ๊ย ไอ้หานน่ะ
เวลามันเมาแม่งพูดหมดเปลือกทุกอย่างเลยนะ”
“...”
“ทั้งเรื่องที่อยู่ในใจของมัน
แล้วก็ทั้งเรื่องที่มันกำลังคิดอยู่ในตอนนั้น พูดหมดไม่เหลือเลย”
มือที่จับปากกาลอกการบ้านยิกๆหยุดชะงักลง
คิ้วหนาขมวดเข้าหากันแน่น ไอ้หานแม่งเมาแล้วขี้โม้หรอวะ
อย่างนี้จะบอกความลับอะไรกับมันได้ โดนมอมนิดเดียวก็รู้ความลับกันทั้งเมือง แล้วนี่มันคออ่อนหรอวะ
เมาแล้วทำไมไม่นอนให้มันหลับๆไป ทำไมต้องให้ลำบากคนอื่น
แม่งโตเป็นควายแล้วยังดูแลตัวเองไม่ได้แบบนี้มันจะไปทำมาหากินอะไร..
“บอกกูทำไม เห็นกูขี้เสือกหรอ”
“ป๊าว
ก็เห็นเป็นเพื่อนมัน รู้จุดอ่อนของมันเอาไว้บ้างก็ดีจะได้ช่วยกันระวัง”
เสียงหัวเราะหึพ่นออกจมูกอย่างรังเกียจจะคุยด้วยก่อนที่เซฮุนจะตวัดปลายปากกาลอกการบ้านต่อ
ตุ๊ดขอเบ้ปากใส่อีผู้ชายจองหองทีนึงนะคะ ทำเป็นไม่สนใจ แต่คิ้วนี่ขมวดเป็นปมเลยนะ
คิดอะไรอยู่ในใจไหนพูด ไม่รอดพ้นสายตาคมกริบประดุจเหยี่ยวสาวพราวเสน่ห์ของขุ่นแม่แบคหรอกย่ะ!
และก่อนที่เล็บคมๆของขุ่นแม่จะข่วนหน้าอีกฝ่าย
ตุ๊ดแบ๊วดอกไม้บานก็เดินถือจานข้าวมันไก่ออกมาจากห้องครัวพร้อมกับตักยัดเข้าปากหงับๆไปด้วยท่าทางหิวจัด
ในใจก็นึกถึงอีกคนที่ยังไม่กินอะไรเลยจนป่านนี้มันก็สองทุ่มเข้าไปแล้ว
ขนาดลู่หานยังหิวโซขนาดนี้แล้วเขาจะไหวหรอ
ร่างบอบบางนั่งลงที่ปลายเตียงแล้วมองหน้าบูดๆของอีตุ๊ดแรดมหาภัย เกือบโดนฆ่าล้างเผ่าพันธุ์เพราะอุ๊ยแหกแล้วมั้ยล่ะ
แบคฮยอนตะเกียกตะกายเตียงมาหาเพื่อนรักที่กำลังเปิดทีวีเพื่อกลบเสียงงุงิของนังตุ๊ดแรด
“อีลู่ วันหลังพาผัวมึงไปฉีดยากันพิษสุนัขบ้าด้วยนะคะ ในปากมันน่ะเป็นฝูงเลยค่ะ”
“เดี๋ยวกูพามึงไปด้วย
คิวต่อมันเลยนะ”
“อีหอยแครงลวก”
เบะปากใส่อีแบ๊วทีนึงค่ะ
เห็นผัวดีกว่าเพื่อน
“เออเดี๋ยวกูกลับห้องแล้วนะคะ
โทรมาเม้าท์มอยบ้างอะไรบ้าง กูว่าเซฮุนต้องคิดซัมติงอะไรกับมึงแน่ๆ” ทำตาวิบวับแพรวพราวประกอบคำพูด
“บ้า
อย่ามโนค่ะ อินละครแล้วอย่าเอามาปนกันดิ”
“หือออนังตุ๊ดแบ๊วแห่งชาติ
ขี่ม้าโพนี่ข้ามสายรุ้งต่อไปเถอะย่ะ เออนี่เกือบลืม จงอินฝากนี่มาให้”
แบคฮยอนวางลงบนเตียงคิตตี้ข้างๆเพื่อนรัก
มันคือแผ่นซีดีที่ถูกเก็บอยู่ในกล่องใสอย่างดีไม่มีสกรีนปกหรือตัวหนังสือที่บอกได้เลยว่ามันคือซีดีอะไร
“ซีดีอะไรวะ”
ยังกะซีดีเถื่อนค่ะตุ๊ดกลัว
“หนังมั้ง
มันบอกให้เปิดดู จอใหญ่ๆเลยยิ่งดี ไปแล้วนะยะอีแบ๊ว”
“ค่า
ฝันดีอีตุ๊ดตูดบิด”
“เดี๋ยวกูก็เอาหนีบหน้าซะหรอก!”
มีการยื่นตูดอวบๆนั่นเข้ามาใกล้หน้าอีก
กุมพระแน่นมากค่ะน่ากลัวมาก
ตุ๊ดแรดบอกลาเซฮุนที่นั่งลอกการบ้านติดสปีดอยู่บนโต๊ะที่เดิมไม่ไปไหน
เขาแค่ยกมือขึ้นมาเหมือนจะบอกว่าเออกูรับรู้แล้ว
แล้วเขาก็ก้มหน้าลงสู้ฟัดกับการบ้านต่อ
หรือว่าเซฮุนจะจับได้ว่าอีแบคเป็นตุ๊ดถึงได้รังเกียจรังงอนขนาดนี้..
ตุ๊ดกุมพระแน่นมากอีกแล้วค่ะ
ประตูห้องถูกปิดลงพร้อมกับเสียงดังกริ๊กที่เพื่อนตุ๊ดแอบกดล็อกให้ก่อนที่จะออกไป
เหลือเพียงหนึ่งตุ๊ดกับหนึ่งหนุ่มหล่ออยู่ในห้องตามลำพัง
ลู่หานนั่งดูทีวีไปเรื่อยจนกระทั่งกินข้าวหมดจาน
ตาเริ่มปรือลงเรื่อยๆแต่ก็ยังมีกะใจลุกไปจัดการต้มมาม่าให้เซฮุน
ถึงเขาบอกว่าไม่เป็นไรไม่หิวๆแต่ลู่หานก็แอบได้ยินเสียงท้องร้องครืดๆอยู่หลายครั้ง
มือบางประคองถ้วยมาม่าหอมฉุยออกมาจากครัว
พอดีกับที่เซฮุนลอกการบ้านเสร็จเรียบร้อย
เมื่อเขาได้กลิ่นมาม่าปลิดชีพก็แทบถลาจากเก้าอี้เข้ามาหาถ้วยมาม่า แม่ง
หิวสัดจนจะแทะโต๊ะแดกอยู่แล้ว วางฟอร์มทำเป็นไม่หิวไม่งั้นแหละ
ข้าวมันไก่จากตุ๊ดกูไม่กินโว้ย(เรื่องมากอีกนะคะ)
และในที่สุดเขาก็นั่งลงที่ปลายเตียงคิตตี้จนได้
มันเป็นเพราะหิวหรอกนะถึงได้ยอมนั่ง มือหนึ่งถือถ้วยมาม่า
อีกมือจับตะเกียบแล้วทำการกระซวกเข้าปากโดยไวประดุจแข่งแดกชิงเงินรางวัล
พลันตาก็เหลือบมองไปเห็นแผ่นซีดีที่วางอยู่ข้างๆตัว
“ไอ้หาน
ซีดีอะไรวะ” คนถูกถามเลิกคิ้วขึ้นก่อนจะมองไปข้างๆเตียง
“อ๋อ หนังมั้ง
เพื่อนฝากมาให้น่ะ” สงสัยจะเป็นหนังเสริมสร้างความเถื่อนให้ตุ๊ดแบ๊วมั้ง
คงไม่พ้นฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ถล่มเมือง
“เปิดดูดิ
เดี๋ยวกูนั่งดูด้วย”
เสียงอู้อี้ของเขาพูดบอกเพราะมาม่ายังเต็มปาก
ถึงแม้ว่าเขาจะทำอะไรที่น่าเกลียดแต่เขาก็ยังคงหล่ออยู่ดี เบ้าหน้าดีอ่ะค่ะตุ๊ดใจแตกเลยเห็นมั้ย
มือเล็กคว้าแผ่นซีดีนั้นยัดเข้าใส่เครื่องเล่น รอเครื่องอ่านแผ่นสักแป๊บภาพก็เริ่มฉายขึ้นบนจอทีวี
“หนังไรวะ
แม่งแปลกๆ” เขาบ่นออกมาเบาๆ นั่นสิหนังอะไรคะ
ไม่เห็นมีสิงโตเจ้าป่ามาคำรามก่อนเริ่มหนังเลย
ภาพในจอเปลี่ยนเป็นสีดำ
ก่อนที่จะเริ่มฉากแรกซึ่งเป็นผู้ชายและผู้หญิงนั่งทานข้าวด้วยกันในห้องๆหนึ่ง
สงสัยจงอินจะเอาหนังรักโรแมนติกมาให้ดูแน่ๆเลยค่ะ
ให้ดูพฤติกรรมของพระเอกหนังสินะคะ ฉลาดจังเลยสอนด้วยสื่อวิดีโอจะได้เห็นภาพมากขึ้น
พระเอกเรื่องนี้คงจะโหดเถื่อน.. น่า.. ดู..
อกอีแป้นจะแหก!!!
เดี๋ยวก่อนนะคะ เมื่อกี้อีผู้กับน้องนีในจอนั่งกินข้าวกันอยู่ดีๆไม่ใช่หรอ
ทำไมตอนนี้อีผู้หน้าหื่นกำลังขยำนมน้องนีใหญ่เลยกรี๊ดดดดดดดดดดด(ในใจ) นี่พวกหล่อนข้ามฝั่งไปหากันตอนไหน!! แล้วหนังโรแมนติกประสาอะไรทำไมเปิดมาก็ขยำๆถูๆไถๆกันแล้ว
ตุ๊ดแบ๊วอย่างน้องลูลู่ตาแทบถลนออกมาจากเบ้า!
เสียงตะเกียบกระแทกแก๊งกับขอบถ้วยพร้อมกับพ่นมาม่าออกมาจากปากทั้งที่ยังหิวอยู่
เหี้ยแม่ง!! หนังเชี่ยอะไรของไอ้หานวะ นี่มันเอวีโว้ย!! เอวีญี่ปุ่นเกรดพรีเมี่ยม(ดูบ่อย)
แล้วดูพวกแม่งในจอกำลังค่อยๆลอกคราบจนแทบไม่เหลือแล้ว เออขยำกันเข้าไปนมอ่ะ
มันส์เลยสิมึง
ทั้งเซฮุนและลู่หานหันหน้าขวับสบตากัน
ไม่ได้เกิดสปาร์คอยากปฏิบัติตามในทีวีอะไรหรอกค่ะ!
ตาแทบถลนออกมานอกเบ้ากันทั้งคู่ด้วยความตกใจ
เสียงในทีวีเริ่มดังอื้ออ้าขึ้นเรื่อยๆ ลู่หานทำหน้าแหยงคล้ายจะร้องไห้
เอื้อมมือสั่นเทาคว้าเปะปะหารีโมตมากดปิดมัน
พรึ่บ!
ฮู่ว.. อีผู้กับน้องนีฮอตโลกแตกหายไปแล้ว โล่งใจไปเปลาะหนึ่ง
แต่อีกเปลาะนี่ดันอยู่ข้างๆค่ะ ตุ๊ดน้อยจะอธิบายอะไรให้เขาฟังดี..
ต้องโดนว้ากแน่ๆเลย ฮงือ
“ไอ้หาน!!!”
เฮือก! คนเหี้ยของลูลู่ของขึ้นแล้วค่ะ!
“มึงเลือดกำเดาไหลอีกแล้ว! อ่อนชิบหาย ไม่เคยดูแล้วเสือกเปิดทำไมวะ มึงโดนเพื่อนหลอกแล้ว”
“เอวี..”
ครางออกมาเสียงแผ่ว มือก็แตะๆดูแถวรูจมูกของตัวเองไปด้วย โอเคค่ะ เลือดซัดอีกรอบจริงๆด้วย
เลือดไหลจนตุ๊ดจะหน้ามืดแล้วจ้า.. จงอินมึง..
“เอ้า
อัดจมูกเข้าไป มึงนี่แม่งอ่อนปวกเปียกชะมัด กูต้องคอยตามดูตลอดเลยเนี่ยไอ้หน้าอ่อน”
ยังกับโดนพ่อสวดเลยค่ะ..
ใครมันจะไปสมบุกสมบันแบบเขากัน
มือใหญ่ข้างหนึ่งจับหน้าลู่หานไว้แล้วยัดก้อนทิชชู่เข้าจมูกอีกรอบ
เลือดไหลทะลักขนาดนี้ไม่หน้าซีดก็ให้มันรู้ไปดิ
“ไปนอนไปมึงอ่ะ
หน้าซีดเป็นข้าวมันไก่ที่แม่งพึ่งแดกชิบหาย”
“แล้วมึงอ่ะ”
“เดี๋ยวกูล้างถ้วยมาม่าให้มึงแล้วก็กลับแล้ว
เออการบ้านกูฝากไว้กับมึงนะ พรุ่งนี้มึงก็อย่าลืมเอาไปส่งด้วยแล้วกัน”
“อืม..”
เสียงแหบเสียงแห้งเลยทีเดียว..
รู้สึกหน้ามืดขึ้นมาจริงๆแล้วด้วย เหมือนโลกหมุนติ้วๆเลย
ลู่หานไม่ขัดคำสั่งอะไรเขา ขยับตัวเองขึ้นไปนอนหงายอยู่บนเตียงเพื่อให้เลือดกำเดาหยุดไหล
อะไรจะเลือดแตกง่ายขนาดนั้น.. ไม่รู้ว่าเพราะวิดีโอนั้นมันฮอตระเบิดหรือเพราะหันมาเจอหน้าหื่นๆของเซฮุนกันแน่..
เสียงล้างจานก๊องแก๊งจากในครัวดังเข้ามาในหูเลือนราง
ตุ๊ดขอหลับก่อนนะคะเสียเลือดมากเพลียไม่ไหว.. ถึงแม้ว่าจะนอนท่าน่าเกลียดหรือสภาพแย่ต่อหน้าคนที่ชอบก็เถอะแต่เขาก็คงไม่สนใจอะไรลู่หานมากนักหรอก
ไม่นานร่างสูงโปร่งก็เดินออกมาจากห้องครัว
เมื่อเห็นอีกฝ่ายนอนนิ่งอยู่บนเตียงก็ผ่อนฝีเท้าให้เบาลงไม่ให้รบกวน
เขาค่อยๆเดินเข้าไปใกล้เตียงคิตตี้สีชมพูสุดจะน่าอ้วก ไอ้หานของเขานอนเอาทิชชู่ยัดจมูกแบบนั้นจะหายใจยังไงวะ
หายใจทางปากทั้งคืนเดี๋ยวก็คอแห้งหมด
มือเอื้อมไปดึงทิชชู่ออกจากรูจมูกแล้วจัดการดึงผ้าห่มขึ้นมาห่มให้จนถึงคอ นั่งจ้องมองหน้าแบ๊วๆขนตายาวๆอยู่อย่างนั้นเสียนาน..
มือแกร่งยกขึ้นขยี้หัวตัวเองจนฟูเป็นรังนก
เสียงทุ้มสบถออกมาเบาๆก่อนจะวิ่งหนีออกจากห้องด้วยความรวดเร็วละความรู้สึกแปลกๆในใจ
“เชี่ยเอ๊ย
สงสัยเป็นเพราะหนังเอวีเมื่อกี้แน่ๆ..”
เช้าวันศุกร์ที่ตุ๊ดแบ๊วไม่ค่อยจะสุขเท่าไหร่..
คนเหี้ยที่นั่งอยู่ข้างลูลู่ตั้งใจเรียนอย่างเอาเป็นเอาตาย
ไม่พูดไม่จาอะไรเลย มันก็เป็นเรื่องดีๆที่เขาตั้งใจจดเลกเชอร์จะได้ไม่ต้องมาตามกับลู่หานอีก
แต่มันไม่ปกติ..
ไม่ปกติเอาซะเลย..
ด้วยความเป็นคนเหี้ยเขาต้องปากหมาและหน้าเถื่อนสิคะ
เขาต้องแสดงกล้ามและว้ากโหดใส่ลูลู่ แต่วันนี้เขาดูแปลกๆพิกล เขาดู..
ไม่ค่อยพูดค่อยจา ถามคำตอบคำ ตอบเสร็จก็ยกมือขึ้นเกาท้ายทอยทำหน้างุงิ
ติดเชื้อตุ๊ดหรอคะ ไม่เอานะคะสุดหล่อ.. (กุมกระแน่น)
“เซฮุน มึงจะแดกอะไร”
ลู่หานถามเมื่อถึงเวลาพักเที่ยง เมื่อเราสองคนได้ที่นั่งก็เตรียมเดินไปซื้อข้าวมากิน
“กูไม่แดกข้าวมันไก่แล้วกัน”
ตอบเสร็จก็วิ่งแจ้นหนีไปนู่นเลย..
เอ้างงสิคะรออะไรอยู่ ตุ๊ดต้องทำหน้ายังไงคะ..
สงสัยหมาที่บ้านแม่งป่วยมั้ง
ไม่ก็ไก่ในเฮเดย์ใกล้ตายถึงไม่กินข้าวมันไก่ ตุ๊ดอยากจะช่างแม่งกับอาการของมันนะคะ
แต่ทำยังไงได้.. ก็เขาเป็นความสนใจทั้งหมดของลู่หานนี่..
อาหารเที่ยงผ่านไปด้วยความอึดอัด..
ตุ๊ดอยากจะระเบิดตัวเป็นพาวเวอร์พัฟเกิร์ลแล้วเขย่าคอถามด๊อกเตอร์ว่าคนเหี้ยมันเป็นอะไร
บางอารมณ์มันก็เหมือนจะหน้าแดงๆ บางอารมณ์มันก็ฮึดฮัดทำหน้าเหวี่ยง ถ้าไม่ติดว่ามันเป็นผู้ชายนี่นึกว่าประจำเดือนมาแล้ว
ปล่อยให้สงสัยนานทำไม
ถามแม่งเลย “มึงเป็นอะไรวะเซฮุน แปลกๆนะมึงอ่ะ”
“แปลกเหี้ยไร
มึงมโนละ” เขาตอบหน้ามุ่ย
ลู่หานทำหน้าเหม็นเบื่อใส่เขา
“มึงสิมโนว่าตัวเองปกติ หน้าเปลี่ยนสีเป็นไฟจราจรทั้งวันยังจะมาปฏิเสธ มึงเป็นไรวะ
บอกกูได้นะเว้ย”
“กู..”
ลู่หานมองสบตากับเขาอย่างเป็นห่วงและตั้งใจฟังสิ่งที่เขาจะพูด
เขาดูเหมือนทะเลาะกับตัวเองไปมาในหัวซ้ำแล้วซ้ำเล่า จนสุดท้ายมือแกร่งก็ยกขึ้นทึ้งหัวตัวเองไปมา
ก่อนจะชี้โพล่งไปทางขวาโดยที่ตัวเขาเองก็ไม่ได้มองเลยสักนิด
“กูชอบอีนั่น!”
...
อะไรนะ..
เหมือนหัวใจหยุดเต้นไปชั่วขณะหนึ่ง
ลู่หานไม่กล้าแม้แต่จะมองไปตามที่เขาชี้
แต่สุดท้ายสายตาเจ้ากรรมก็มองไปทางนั้นจนได้..
มีผู้หญิงคนหนึ่งหน้าตาน่ารักทีเดียวนั่งอยู่กับเพื่อนผู้ชายสองสามคนที่โต๊ะถัดจากเราไป
เพราะเรื่องนี้ใช่มั้ยที่ทำให้เขาหน้าเปลี่ยนเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายอยู่ทั้งวัน..
ลู่หานหันกลับมาและก้มลงมองเท้าตัวเอง
ต่างคนก็ต่างเงียบไม่มีใครพูดอะไรออกมาเลยสักคำเดียว..
เขาไม่แปลกที่เขาจะชอบผู้หญิง มันไม่แปลกเลย ถ้าเขาชอบตุ๊ดอย่างลู่หานสิน่าแปลก..
“มึงชอบเขานานรึยัง”
ลู่หานพยายามปรับเสียงให้ปกติถามเขาออกไป แต่สุดท้ายเสียงมันก็ยังดูแย่อยู่ดี
“ก็..
ยังไม่นานหรอก” เสียงเซฮุนเองดูแย่ไม่ต่างจากลู่หานเลย
“มึงเคยคุยกับเขายังวะ”
“ยังอ่ะ
กูไม่มีเบอร์ มึงไปขอให้หน่อยดิ”
“เหี้ย..”
ไม่หลุดอุทานออกมาก็คงอกแตกตายแน่ๆ
ตุ๊ดหงอยเป็นวัวเฮเดย์ไม่ได้แดกข้าวเลยค่ะ หน้าเน่อแม่งไปหมดแล้วจริงๆ
แต่เซฮุนก็ไม่ได้สังเกตเพราะเขาเองก็เอาแต่นั่งก้มหน้ามองตีนตัวเองอยู่อย่างนั้น
ในหัวบ่นแต่เชี่ยแม่ง เชี่ยแม่ง เชี่ยแม่งงงง!!!!! เรื่องวุ่นวายในหัวยังไม่ทันได้คลี่คลายอะไรก็หาเรื่องใหม่มาให้ตัวเองอีกแล้ว
ไอ้ห่าเดี๋ยวกูยิงทิ้งแม่งให้หมด ทั้งไอ้หานทั้งอีนั่นทั้งตัวกูเลย วู้!
“เออ รอแป๊บ”
ร่างเล็กสงบสติก่อนจะลุกขึ้นจากม้านั่งเดินไปหาเธอคนนั้นหรืออีนังนั่น! พอลู่หานบอกว่ามาขอเบอร์ เพื่อนผู้ชายของนางทั้งโต๊ะก็แซวดังลั่นเลย
ขอของแถมเป็นเบอร์เพื่อนนางสักคนได้มั้ยคะ จะเอาไว้คุยดามใจ แม่ง..
ตุ๊ดอยากเอาหน้ามุดชามก๋วยเตี๋ยวต้มยำให้ตายๆไปซะ กรี๊ดดดดดดดดด(ในใจ)
เมื่อได้เบอร์ของอีนังนั่นเสร็จลู่หานก็รีบหมุนตัวสะบัดตูดจะเดินกลับโต๊ะ
หากแต่ก็ถูกผู้ชายที่เป็นเพื่อนของอีนังนั่น(ยังไม่รู้ชื่อ ไม่อยากถามค่ะ)เรียกเอาไว้เสียก่อน
“เดี๋ยวมึง
อย่าพึ่งไป”
“มีอะไร”
“กูขอเบอร์มึงได้ป่ะ”
แหกแหกแหกกกกกกก
ผู้ชายขอเบอร์ตุ๊ดแบ๊วค่า ฮงิ้งงง
พอดีว่าตุ๊ดแบ๊วเป็นคนรักเดียวใจเดียวค่ะ! ไม่เคยจะใจง่ายกับใครด้วย! ชอบเซฮุนคนเดียวได้ยินมั้ยคะ!
“083013xxxx” ปากเล็กจิ้มลิ้มพูดรัวตอบ ผู้ชายคนนั้นยิ้มกว้างแล้วเมมเบอร์ลงโทรศัพท์เขาอย่างรวดเร็ว
หน้าดีอ่ะค่ะตุ๊ดไม่อยากปฏิเสธ..
“มึงน่ารักดี
กูชอบ กูชื่อฟรอยด์นะ มึงชื่ออะไร”
“ชื่อลู่หาน”
นี่มันมหกรรมหาคู่เดทหรอคะ
อยากจะเขินบิดกระมิดกระเมี้ยนแต่ทำไม่ได้ ทำได้แค่กัดปากไปมากลั้นรอยยิ้มเขินก็เท่านั้น
“ไอ้หาน! มึงกลับโต๊ะมาได้แล้ว ยืนคุยห่าไรตั้งนานสองนาน พ่อมึงอยู่โต๊ะนั้นหรอ!”
เปล่าค่ะ
พ่อกูคือมึงเลย.. พ่อทูนหัว.. คนเหี้ย..
ตุ๊ดน้อยหมุนตัววิ่งกลับมาที่โต๊ะ
โดยที่ไม่ได้มองว่าเซฮุนนั้นทำหน้าอ้อนตีนใส่โต๊ะไอ้พวกนั้นแค่ไหน โธ่เว้ย
หน้าตาแบบนี้ทำชาวบ้านเค้าปั่นป่วนไปหมดรู้ตัวมั้ยวะ
มือเล็กยืนกระดาษโพสอิสแผ่นเล็กๆที่จดเบอร์ของอีนังนั่นให้กับเซฮุน
“อ่ะ” เซฮุนไม่รับมันไว้แต่นั่งค้ำคางจ้องหน้าลู่หานเขม็ง
“พวกมันคุยไรกับมึงทำไมยืนคุยตั้งนานสองนาน”
“เปล่า
แค่ถามชื่อ” หลังจากขอเบอร์..
“กูไม่เชื่อ”
“ก็เรื่องของมึงแล้ว
ไม่เกี่ยวกับกู”
งอนค่ะนาทีนี้
ไม่ต้องมาทำหน้าหล่อเถื่อนใส่ตุ๊ดเลย ตุ๊ดไม่ใจอ่อนหรอก แม่ง
หัวใจยังปวดหนึบๆอยู่เลย.. ไปหึงอีนังนั่นที่นั่งกับผู้ชายทั้งโต๊ะดีกว่า (เบะปากล่างในใจ)
“ไอ้หาน
มึงฟังกูนะ อย่าไว้ใจคนอื่นง่ายๆดิ”
“งั้นมึงก็ไว้ใจคนอื่นง่ายๆเลยดิ
ถึงได้ใช้กูไปขอเบอร์ผู้หญิงคนนั้นทั้งที่กูก็เป็นเพื่อนมึงอ่ะ”
“ฟังกูก่อนดิวะ
มันคนละเรื่องกัน อย่าคิดว่ากูไม่เห็นนะเว้ยว่ามึงให้เบอร์พวกมันไป
อย่ารับสายมันเข้าใจมั้ย”
“มีสิทธิ์อะไรมาห้ามกูล่ะ”
“เพราะกูเป็นคนเหี้ยของมึงไง!”
“...”
“...”
ไอ้เหยด..
ของมงของมึงอะไรกัน..
อะไรของแม่งวะ..
ตุ๊ดไม่เข้าใจค่ะ นอกจากจะทำหน้าโหดสัด(หล่อเหี้ยๆ)ใส่กันแล้วยังมาตะคอกใส่หน้ากันอีก
ถึงจะกรี๊ดเพราะหล่อมากแต่เวลานี้ไม่ใช่ค่ะ มันไม่เมกเซนส์ตุ๊ด คนหน้าด้าน..
เอาแต่สั่งนู่นสั่งนี่ไม่เคยคิดถึงใจกันบ้างเลย เป็นตุ๊ดแต่ก็เจ็บได้ร้องไห้เป็นนะเว้ย
ขมวดคิ้วใส่แม่งเลยค่ะ เบะปากใส่ด้วย
“อย่ามาทำหน้างี้ไอ้หาน
เดี๋ยวกูต่อยคว่ำ” หน้าโหดสัดใช่มั้ยล่ะ หงอเลยเป็นไง
“แลกกันป่ะล่ะ”
ลู่หานยื่นข้อเสนอ
“แลกไร”
“กูจะไม่รับสายมัน
ส่วนมึงก็ห้ามโทรไปหาผู้หญิงคนนั้น”
“คิดว่ากูทำไม่ได้หรอ”
เพราะไม่ได้ชอบอีนั่นอยู่แล้วยังไงล่ะโว้ย!
ลู่หานยื่นนิ้วก้อยออกไปตรงหน้าเขา
สัญญาแบบแมนๆเลยค่ะบัดนาว
เซฮุนทำหน้าโหดสัดแล้วยื่นนิ้วก้อยมาเกี่ยวกันไว้พร้อมกับแปะนิ้วโป้งเป็นการทำสัญญา
สองมือคลายออกจากกัน ตุ๊ดน้อยยังคงทำหน้างงงวยอยู่ดังเดิม
เซฮุนแม่งก็ยังทำหน้าเขียวหน้าแดงเปลี่ยนเป็นไฟจราจรอยู่เหมือนเดิม
เสียงใสบ่นออกมาแผ่วเบาด้วยหน้ามุ่ยๆ
“มึงแม่งแปลกๆ..”
“เออ
กูก็คิดว่าตัวกูก็แปลกๆเหมือนกัน”
TBC.
#เปลี่ยนเทยให้เถื่อน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น